Odzież robocza zastępuje ubranie. Jest zakładana wtedy, gdy istnieje ryzyko styczności z niebezpiecznymi zabrudzeniami. Z kolei odzież ochronna, jak sama nazwa wskazuje, chroni wybrane części ciała.
Kodeks pracy dokładnie określa różnice między rodzajami odzieży. Art. 237. § 1. mówi jasno – „Pracodawca jest obowiązany dostarczyć pracownikowi nieodpłatnie odzież i obuwie robocze, spełniające wymagania określone w Polskich Normach:
1) jeżeli odzież własna pracownika może ulec zniszczeniu lub znacznemu
zabrudzeniu;
2) ze względu na wymagania technologiczne, sanitarne lub bezpieczeństwa
i higieny pracy.”
W niektórych przypadkach pracodawca może wyznaczyć specjalne stanowiska, w których dozwolone jest używanie prywatnej odzieży i obuwia pracownika. Musi ona jednak spełniać wymagania bezpieczeństwa i higieny pracy. Nie oznacza to oczywiście, że ten wyjątek można stosować w przypadku każdego stanowiska. Wręcz przeciwnie. Jeżeli istnieje duże ryzyko zabrudzenia lub skażenia odzieży i obuwia, należy bezwzględnie zapewnić pracownikom specjalną odzież ochronną.
Różnica pomiędzy odzieżą ochronną i roboczą
W Kodeksie pracy znajduje się również Art. 237. § 1., w którym czytamy – „Pracodawca nie może dopuścić pracownika do pracy bez środków ochrony indywidualnej oraz odzieży i obuwia roboczego, przewidzianych do stosowania na danym stanowisku pracy”. Ponadto – „Pracodawca jest obowiązany zapewnić, aby stosowane środki ochrony indywidualnej oraz odzież i obuwie robocze posiadały właściwości ochronne i użytkowe oraz zapewnić odpowiednio ich pranie, konserwację, naprawę, odpylanie i odkażanie.”
- Odzież ochronna chroni pracownika przed szkodliwym działaniem czynników zewnętrznych. Ze względu na to, że każde miejsce pracy jest inne, poszczególne elementy odzieży, a także obuwie mogą cechować się różnymi właściwościami.
- Odzież ochronna zabezpiecza m.in. przed uszkodzeniami mechanicznymi, a także przed czynnikami biologicznymi i chemicznymi. Ponadto, może chronić pracownika przed porażeniem prądem lub organizm narażony na działanie wysokiej lub niskiej temperatury. Wyróżnia się również odzież ochronną, zapobiegającą szkodliwemu działaniu promieniowania jonizującego i elektromagnetycznego.
- Określenie odzież robocza odnosi się wyłącznie do odzieży, która zastępuje ubranie pracownika. W zdecydowanej większości przypadków nie ma żadnych właściwości ochronnych.
Odzieży i obuwia, które w żaden sposób nie chronią pracownika, nie można traktować jako środka ochrony indywidualnej.
Obuwie ochronne – co warto o nim wiedzieć?
Niezwykle istotnym elementem ubioru każdego pracownik jest obuwie, które również musi być dostosowane do warunków pracy. W różnych normach kategorie obuwia są oznaczane w inny sposób, jednak klasyfikacja jest bardzo podobna.
- Jednym z najważniejszych elementów każdego buta jest podnosek. Obuwie ochronne powinno chronić palce stóp przed zgnieceniem. W zależności od normy but musi wytrzymać uderzenie z siłą 100 J lub 200 J.
- Kolejną kwestią jest odporność na przebicie podeszwy. W trakcie pracy w trudnych warunkach nie trudno nastąpić na szpiczaste elementy, które mogą wbić się w stopę. Obuwie zabezpieczające przed tego typu sytuacjami ma specjalnie wzmocnioną podeszwę.
- Równie ważna jest podwyższona odporność na oleje, rozpuszczalniki organiczne oraz benzynę. Ponadto, wiele modeli butów ochronnych ma właściwości antyelektrostatyczne i wodoszczelne.
- Absorpcja energii w tylnej części buta zazwyczaj jest realizowana poprzez zabudowę pięty. W takim przypadku stopa jest chroniona zarówno z przodu, jak i z tyłu.
- Ostatnim czynnikiem jest przepuszczalność i absorpcja wody.
Należy pamiętać, że nawet najlepsza odzież i obuwie ochronne nie zastąpią rozwagi, zachowawczości i skupienia w trakcie wykonywania obowiązków. Osoby pracujące w szczególnie niebezpiecznych warunkach muszą być stale czujne. Ponadto, dobrą praktyką jest przewidywanie zagrożeń, dzięki czemu ryzyko ich wystąpienia znacząco maleje.
Zdjęcie główne artykułu: źródło: Designed by Freepik
Zostaw komentarz